Als goed nieuws geen goed nieuws is…

Beleggers en analisten proberen altijd te verklaren waarom de markten zich gedragen zoals ze doen. Achteraf is dat natuurlijk niet zo moeilijk, maar vooraf weet je nooit wat het zwaarst weegt.

De foutkans bij het maken van beleggingsbeslissingen is groot

Momenteel worden bovenstaande negatieve signalen grotendeels genegeerd en wordt er vooral gekeken naar de centrale banken. Eind 2018 waren die nog bezig met het afbouwen van de verruimende politiek van de jaren daarvoor en het normaliseren van de rentestand. Inmiddels is hun houding 180 graden gedraaid. Rentes zullen weer verlaagd worden (voor zover mogelijk) en initiatieven voor het opkopen van obligaties en zelfs aandelen om de markten te ondersteunen, zijn weer van stal gehaald.

Dit hebben we eerder in 2011-2012 en in 2015-2016 gezien. Toen werd hiermee een economische teruggang en een correctie op de aandelenmarkten in de kiem gesmoord en begonnen de aandelenmarkten weer aan een brede, meerjarige stijging. Beleggers gaan ervan uit dat het deze keer niet anders zal verlopen en acteren, middels een Pavlovreactie, door het verhogen van de risico’s in hun portefeuilles.

Aangezien beleggers gedurende 2018 juist voorzichtiger waren geworden, staat er een hoop geld aan de zijlijn en zorgt iedere stijging van de koersen voor meer ‘FOMO’ (Fear Of Missing Out) en nieuwe animo om in te stappen.

Dat levert soms bijzondere situaties op. Zo werd de markt afgelopen vrijdag verrast door een hele sterke ontwikkeling van de Amerikaanse arbeidsmarkt. Een stuk sterker dan verwacht. Je zou denken dat dat goed nieuws is, maar de markten reageerden met dalingen van zowel aandelen als obligaties. De redenatie is immers dat de kans op een reeks renteverlagingen door de FED hierdoor kleiner is geworden. Het geeft maar aan hoe afhankelijk we zijn geworden van de centrale banken.

Uiteindelijk zijn de fundamentele economische ontwikkelingen de belangrijkste drijfveer voor de winstgevendheid van bedrijven en daarmee voor de groei van aandelenkoersen, maar soms worden die simpelweg een tijd genegeerd, omdat andere bewegingen belangrijker zijn.

We zien momenteel dat vooral kwaliteitsaandelen van sterke, niet heel conjunctuurgevoelige bedrijven, heel goed presteren en steeds duurder worden. Door de almaar verder dalende rente bieden die, vergeleken met bijv. obligaties, een steeds gunstiger risicogewogen rendementsperspectief op lange termijn. Tegelijk zien we dat cyclische aandelen zwak presteren en behoorlijk goedkoop zijn. Zij hebben veel last van de politieke en economische onzekerheid.

Er kunnen zich de komende maanden verschillende scenario’s afspelen.

• Als de economische vooruitzichten weer verbeteren (bijv. door een handelsakkoord en/of als gevolg van de steun door de centrale banken), zal dat zorgen voor betere winstvooruitzichten over de hele linie, maar vooral bij de cyclische bedrijven. Tegelijk zal de rente waarschijnlijk weer wat oplopen, hetgeen negatief is voor de algehele waardering van aandelen en dan vooral van de dure. De kans is groot dat cyclische waarden het dan beter doen dan de niet-conjunctuurgevoelige aandelen, die reeds vrij hoog gewaardeerd zijn.
• Als de economische neergang niet kan worden gestopt en de groei van de wereldeconomie langzaam steeds verder afglijdt, zal over de hele linie de winstgevendheid en daarmee de aandelenmarkt, onder druk komen. Dat zal juist weer een zwaardere tol heffen op de cyclische aandelen. De rente zal nog lager gaan en daar ook langer blijven. Dit kan dan weer voor wat steun zorgen.

Zo ben je als belegger voortdurend aan het balanceren en aan het afwegen. Ieder economisch cijfer of geopolitieke ontwikkeling kan voor een verstoring van het evenwicht zorgen, of juist een bevestiging van reeds bestaande verwachtingen. Het kan de trigger zijn om het belang in aandelen of obligaties te vergroten, of juist te verkleinen en het kan de keuze tussen dure kwaliteitsaandelen of goedkopere economisch gevoelige aandelen, beïnvloeden.

Beleggen blijft een uiterst lastige, maar tegelijk buitengewoon enerverende bezigheid. Veel beleggers hebben geen tijd, kennis en zin om steeds deze lastige keuzes te moeten maken en kiezen ervoor om zich hierbij te laten ondersteunen door een beleggingsadviseur of vermogensbeheerder. Dat is vrijwel altijd een verstandig besluit, want de foutkans bij het maken van beleggingsbeslissingen is groot. Zeker als je niet bekend bent met de valkuilen van de beurs.

Een goede beleggingsspecialist zorgt voor een brede spreiding waarmee de portefeuille als geheel niet te afhankelijk is van de waan van de dag. Hierbij kan gekozen worden voor een meer passieve of juist actieve houding.